Świadomy oddech - świadome przeżywanie emocji - Emocje cz. 1/9

Artykuł napisałam dla Portalu Medycyny Mitochondrialnej, na którym w roli eksperta publikuję teksty o zdrowiu emocjonalnym człowieka. Więcej info znajdziesz na portalu www.mito-med.pl
[aktualizacja: 2023-02-16]
W artykule znajdziesz odpowiedzi na pytania:
Jak świadomy oddech może zmienić Twoje życie?
Czym jest świadome oddychanie?
Wizualizacja oddechu - ćwiczenie
Świadomy oddech - świadome przeżywanie emocji
Co zrobić, by świadomie przeżywać emocje?
Poznaj swoje emocje i odkryj siebie!
Czym jest świadome oddychanie?
Życiodajny oddech | W tym momencie zauważ swój oddech. Wdech i wydech, wdech i wydech – może przez usta, a może przez nos, może powolny, a może szybki, może płytki, a może głęboki. Nie wiem jak na co dzień oddychasz, ale właśnie do tego momentu oddychałeś w ten swój „codzienny sposób” – nawykowy, bez udziału świadomości.
A teraz usiądź na chwilę wyprostowany lub stań prosto. Połóż ręce na dolnych żebrach, nieco powyżej talii, tak jakbyś chciał objąć swój korpus. Weź głęboki oddech. Poczuj jak powietrze wsuwa się przez Twój nos, wpada do tchawicy i biegnie w dół, by wypełnić pęcherzyki płucne odżywczym tlenem. Zauważ jak przepona rozszerza Ci na boki dolne żebra, w tym czasie brzuch nieznacznie przesuwa się do przodu, a klatka piersiowa – do przodu i być może nieznacznie ku górze. Poczekaj kilka sekund, a potem zacznij powoli wypuszczać powietrze ustami. Zobacz jak brzuch i klatka piersiowa równomiernie cofają się, a dolne żebra wracają na swoje pierwotne miejsce, gdy z mięśnia przepony i z mięśni międzyżebrowych uchodzi napięcie. Uświadom sobie, że właśnie w tym momencie dwutlenek węgla opuszcza Twoje ciało.
Zrób to jeszcze raz, ale tym razem tuż przed końcem wydechu, gdy czujesz, że za chwilę znowu nabierzesz powietrza, użyj dolnych partii mięśni brzucha i mięśni dna miednicy – a mówiąc prościej: wszystkich, które masz poniżej pępka, by wyrzucić z siebie więcej powietrza niż nabrałeś. Jak? Po prostu dociśnij te mięśnie do wewnątrz ciała tak, jakbyś chciał przygnieść jelita i pęcherz moczowy. Jeżeli wykonałeś to ćwiczenie poprawnie, to końcówka Twojego wydechu była szybsza i usłyszałeś ruch tej wydostającej się z Ciebie większej masy powietrza. Właśnie wyrzuciłeś z siebie tę część dwutlenku węgla, którego nie wydalasz oddychając na swój „codzienny sposób” i który zalega w Twoim ciele niszcząc Ci zdrowie.
Ale to nie wszystko. Proces oddychania nie kończy się w płucach, w zasadzie to można powiedzieć, że on się tam dopiero zaczyna. Z pęcherzyków płucnych tlen przenika do krwi i wraz z nią wędruje długimi korytarzami tętnic, by w końcu trafić do każdej komórki Twojego ciała. W tym samym momencie dwutlenek węgla, który metę ma tam, gdzie startuje tlen, opuszcza każdą komórkę i niesiony przez krew żylną trafia do płuc, gdzie przenika do pęcherzyków płucnych, by zostać usuniętym wraz kolejnym wydechem.
Wizualizacja oddechu - ćwiczenie
Trudno jest poczuć oddychanie na poziomie komórkowym, ale można je zwizualizować. Zamknij na chwilę oczy, oddychaj i użyj wyobraźni. Pozwól Twojemu umysłowi wytworzyć obrazy tej drogi, jaką pokonują cząsteczki tlenu nim staną u progu komórki. Dostrzeż uśmiech na twarzy komórki, bo ona zawsze wita tlen z radością. Tak, dokonaj antropomorfizacji i zobacz jak Twoje komórki skaczą z radości na widok tlenu. I jak chętnie pozbywają się dwutlenku węgla, bo to sprawia, że mogą żyć. Każda komórka w Twoim ciele ma jeden cel – chce żyć, a dzięki temu, że oddychasz dajesz jej taką możliwość.
Świadomy oddech - świadome przeżywanie emocji
Świadomość emocji | Bez świadomego odczuwania swojego własnego oddechu można przeżyć całe życie. „Moje ciało samo oddycha” – pomyślisz i masz rację, ale tylko z jednej, dość wąskiej perspektywy. Mózg jest zaprogramowany, by w każdym momencie życia podtrzymywać proces wymiany gazowej, najbardziej wydajnie jak się tylko da, ale to nie znaczy, że „jadąc na autopilocie będziesz żył długo i szczęśliwie”.

Dokładnie ten sam mechanizm dotyczy emocji. Na co dzień możesz ich nie zauważać, bo w natłoku myśli o wczoraj i pod ciężarem planów na jutro trudno jest zauważyć co się dzieje teraz.
Kiedy odczuwamy emocje?
A emocje są tylko teraz. Mogą dotyczyć przeszłości, mogą być związane z przyszłością, ale wszystkie przeżywasz zawsze w tym samym momencie życia – zawsze ‘TERAZ’.
Jeżeli nie rejestrujesz emocji świadomie w momencie ich pojawienia się, to tak samo jak z nawykowym oddechem w ten „codzienny sposób” – ten oddech jest, bo mózg o to dba, i te emocje też są, bo podświadomość je odnotowuje, tyle tylko, że Ty, świadomym umysłem ich nie zauważasz.
„Nieprawda, czuję emocje” – powiesz i masz rację, ale tylko z jednej, dość wąskiej perspektywy. Silnych emocji nie sposób nie zauważyć, bo one targają całym ciałem, ale czy masz świadomość, że w każdym momencie swojego życia przeżywasz jakąś emocję i że odczuwasz je każdą komórką Twojego ciała? Każda Twoja komórka jest taką mikro wersją Ciebie. Oddycha, odżywia się, wydala i.. przeżywa z Tobą emocje.
Co daje świadome oddychanie?
Chwilę wcześniej poćwiczyliśmy świadome oddychanie. Przeszliśmy od oddychania nawykowego przez świadomy oddech i świadomy oddech z pogłębionym wydechem aż do wizualizacji oddychania na poziomie komórkowym. Teraz czas na emocje.
Zacznij oddychać świadomie – to zawsze jest wstęp do świadomego przeżywania emocji. Świadomym oddechem wybijasz się ze swojej codzienności, z tego nawyku życia na autopilocie, które wymaga ogromnej koncentracji do realizacji celów, ale nie zostawia miejsca na uważność.